Welkom!
Divenire, het Italiaanse woord voor "worden".
Natuurlijk zijn we al. Maar leven we ten volle wie we diep vanbinnen echt zijn? Wie we geboren werden te zijn?
De levenscyclus van de vlinder is gekend als het symbool voor transformatie. Voor de vlinder betekent dit tranformatie van leven als rups naar leven als vlinder. De vlinder werd dan wel geboren als rups, maar het was nooit de bedoeling dat ze voor altijd rups zou blijven. Ze werd geboren om vlinder te worden.
Hetzelfde geldt voor ons, mensen. We worden niet geboren om ons hele leven rond te kruipen als rups, maar we worden geboren om vlinder te zijn, om als het ware te vliegen, vrij van belemmeringen en ten volle te leven wie we echt zijn.
Helaas is dat niet altijd evident. Al van in de baarmoeder en eerste levensjaren, en doorheen ons leven, beleven we grote en kleine pijnlijke al dan niet traumatische ervaringen die onze (psychologische) ontwikkeling en persoonlijkheid beinvloeden. Ook zorgen deze belevingen, invloeden van buitenaf, regels en overtuigingen van anderen en van de maatschappij etc. ervoor dat we ons gaan aanpassen, dat we (onbewust) emoties , pijnlijke ervaringen of delen van ons, mogelijk zelfs talenten, gaan onderdrukken en diep in ons wegstoppen. Met als gevolg, dat we ons gaan gedragen, dat we gaan doen en denken zoals van ons verwacht wordt, om erbij te horen, om aanvaard en geliefd te worden-
We ontwikkelen zo een IK-beeld (ego) en persoonlijkheid die verder en verder afstaat van wie we werkelijk zijn. We voelen ons leeg vanbinnen, vinden geen betekenis in het leven, of leven een leven dat ver af staat van wat we eigenlijk diep vanbinnen willen. We verliezen als het ware verbinding met onszelf, met wie we echt zijn. We proberen die leegte van buitenaf op te vullen, met relaties, werk, hobbies, sport, geld, of we vluchten weg van nare gevoelens, soms in verslavingen. Maar steeds weer beleven we terugkerende gelijkaardige situaties, we geraken niet vooruit, niets stroomt, en uiteindelijk belanden we in een depressie, burn-out, verslaving, persoonlijke crisis, etc. We voelen ons ongelukkig en opgesloten, iets belet ons om ten volle te kunnen genieten van het leven, en we snappen niet wat of waarom.
Gelukkig, een crisis, of burn-out, of depressie, of verslaving, hoeft niet het einde te betekenen. Hoeft niet uitzichtloos te zijn. Het is een uitnodiging. Het kan ons een mogelijkheid bieden om eindelijk de stap te nemen om onszelf weer beter te leren kennen, om eindelijk in de cocon te kruipen, om te helen, om als mens verder te groeien, om te transformeren, van rups naar vlinder.
Ik begeleid je graag in jouw transformatieproces.
Welkom!
“Een depressie is als een dame in het zwart. Als zij zich aandient, stuur haar dan niet weg, maar vraag haar als gast aan tafel en luister naar wat ze te zeggen heeft.”
Carl Jung